Enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych

Enantyum 25 mg 20 Tabletki powlekane jest niestrsteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) wskazanym dla Objawowe leczenie bólu o łagodnej do umiarkowanej intensywności. Każdy tablet zawiera Dexketoprofen 25 mg, aktywny składnik znany ze skuteczności w zmniejszaniu bólu mięśniowo -szkieletowego, dysmenorrhea i bólu zębów. Tabletki są pokryte, aby zapewnić łatwiejsze wrażenia i lepszą tolerancję żołądka. Enantyum jest sformułowane w celu szybkiej ulgi od bólu, dzięki jego ukierunkowanym działaniu i zdolności do hamowania syntezy prostaglandyn, chemikaliów odpowiedzialnych za zapalenie i ból. Ten lek jest szczególnie przydatny dla osób szukających skutecznej i szybkiej opcji radzenia sobie z ostrym bólem.

Aktywne składniki

Aktywne zasady zawarte w enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych - jaki jest aktywny składnik enantyum 25 mg 20 powlekanych tabletek?

Każdy tablet zawiera: Dekketoprofen 25 mg jako Dekketoprofen Trometamol. Pełna lista substancji zaróbek znajduje się w sekcji 6.1.

Substancje substancji desyste

Skład enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych - co zawiera enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych?

Naszynki sprężone: -as kukurydzy, -cellulozy mikrokrystaliny, -glikolowana strona skrobi, -glicerol różnorodna. Film pokrywający: - suchy lakier złożony z: - ipromellosa, - dwutlenek tytanu, - Macrogol 6000; -Propylentalna część.

Wskazania

Wskazania terapeutyczne enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych - Dlaczego enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych? Czym jest zastosowanie?

Objawowe leczenie bolesnych chorób o łagodnej do umiarkowanej intensywności, takich jak ból mięśniowo -szkieletowy, dysmenorrhea, ból zębów.

Kontr -indindykacja niepożądane efekty

Przeciwwskazania enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych - kiedy nie należy używać tabletek powlekanych enantyum 25 mg 20?

Tabletki enantyum nie powinny być stosowane w następujących przypadkach: - Pacjenci z nadwrażliwością na składnik aktywny lub innych wentylatorów, lub do żadnego z substancji substancji wymienionych w paragrafie 6.1; - Pacjenci, w których składniki aktywne o podobnym działaniu (np. Kwas acetylosalicylowy lub inne wentylatory) wywołują ataki astmy, oskrzel, ostre zapalenie nosa lub są przyczyną polipów nosa, pokrzywki lub obrzęku angionotycznego; - reakcje fototoksyczne lub fototoksyczne znane podczas leczenia ketoprofenem lub włóknami; - Pacjenci z krwawieniem przewodu pokarmowego lub perforacji w odniesieniu do poprzedniej terapii NLPZ; - Pacjenci z aktywnym wrzodem peptycznym/krwotokiem przewodu pokarmowego lub dodatnią anamnezy do krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego; - Pacjenci z przewlekłą duszą; - pacjenci z innymi aktywnymi zaburzeniami krwawienia lub krzepnięcia; - Pacjenci z chorobą Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego; - Pacjenci z ciężką niewydolnością serca; - Pacjenci z umiarkowaną niewydolnością nerek do ciężkiego (klirens kreatyniny ≤ 59 ml/min); - Pacjenci z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby (wynik dziecka 10–15); - Pacjenci z skazą krwotoczną i innymi zaburzeniami krzepnięcia; - Pacjenci z ciężkim odwodnieniem (spowodowanym wymiotami, biegunką lub niewystarczającym spożyciem cieczy); - W trzecim trymestrze ciąży i karmienia piersią (patrz sekcja 4.6).

Dawkowanie

Ilość i metody przyjmowania enantyum 25 mg 20 powlekanych tabletek - Jak przyjmujesz enantyum 25 mg 20 powlekanych tabletek?

Dawkowanie Dorosły Na podstawie charakteru i intensywności bólu zalecana dawka wynosi na ogół 12,5 mg co 4-6 godzin lub 25 mg co 8 godzin. Całkowita dawka dzienna nie powinna przekraczać 75 mg. Skutki uboczne można zminimalizować przy zastosowaniu niższej skutecznej dawki przez najkrótszy możliwy czas leczenia, który jest potrzebny do kontrolowania objawów (patrz rozdział 4.4). Tabela enantyum nie jest wskazana w długoterminowych terminach, a podawanie musi być ograniczone tylko do okresu objawowego. Starsi ludzie U osób starszych zaleca się rozpoczęcie terapii przy dolnej granicy zakresu dawkowania (50 mg całkowitej dawki dziennej). Dawkowanie można zwiększyć, aby dotrzeć do tego zastosowanego w populacji ogólnej dopiero po ustaleniu dobrej ogólnej tolerancji. Niewydolność wątroby Pacjenci z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby powinni rozpocząć zmniejszone dawki (50 mg całkowitej dawki dziennej) i muszą przejść ścisły nadzór medyczny. Tabletki enantyum nie powinny być stosowane u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Niewydolność nerek U pacjentów z łagodną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 60–89 ml/min) początkową dawkę należy zmniejszyć do 50 mg całkowitej dawki dziennej (patrz sekcja 4.4). Tabletki enantyum nie powinny być stosowane u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek do ciężkiego (klirens kreatyniny ≤ 59 ml/min) (patrz sekcja 4.3). Populacja pediatryczna Tabletki enantyum nie były badane u dzieci i młodzieży. Dlatego nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności, a produkt nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży. Sposób administracji Tablet musi zostać połknięty wystarczającą ilością cieczy (na przykład szklanką wody). Jednoczesne podawanie żywności opóźnia szybkość absorpcji leku (patrz sekcja „Właściwości farmakokinetyczne”), dlatego w przypadku ostrego bólu zaleca się, aby podawanie miało miejsce co najmniej 30 minut przed posiłkami.

OCHRONA

Enantyum 25 mg Ochrona 20 Tabletki powlekane - Jak zatrzymujesz enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych?

Blister PVC-Aluminiowy: Nie trzymaj się w temperaturze większej niż 30 ° C Kup blister w oryginalnym opakowaniu, aby chronić lek przed światłem. Blister w Aclar-Aluminio: Ten lek nie wymaga żadnego szczególnego stanu ochrony.

Ostrzeżenia

Ostrzeżenia enantyum 25 mg 20 Tabletki powlekane - na enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych Ważne jest, aby wiedzieć, że:

Stosowanie z ostrożnością u pacjentów z wywiadem stanów alergicznych. Należy unikać jednoczesnego stosowania enantyum i innych wentylatorów, w tym selektywnych inhibitorów cyklosigenazy 2. Skutki uboczne można zminimalizować przy użyciu niższej skutecznej dawki na możliwy czas trwania leczenia, który jest potrzebny do kontrolowania objawów (patrz rozdział 4.2, a także akapity na ryzyku przewodu pokarmowego i sercowo -naczyniowego). Bezpieczeństwo przewodu pokarmowego Krwawienie, owrzodzenie lub perforacja żołądkowo -jelitowa, która może być śmiertelna, zgłoszono ze wszystkich fanów w różnych fazach leczenia, z objawami ostrzegawczymi lub bez niej lub wcześniejszą historią poważnych zdarzeń przewodu pokarmowego. W przypadku pojawienia się krwawienia lub owrzodzenia żołądkowo -jelitowego u pacjentów w leczeniu enantyum leczenie należy zawiesić. Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego wzrasta wraz ze wzrostem dawek wentylatorów, u pacjentów z historią wrzodów, szczególnie jeśli jest skomplikowane przez krwotok lub perforację (patrz sekcja 4.3) i u osób starszych. Starsi: osoby starsze mają większą częstotliwość niechcianych reakcji na wentylatory, zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego i perforację, które mogą być śmiertelne (patrz sekcja 4.2). Ci pacjenci powinni rozpocząć leczenie z najmniejszą możliwą dawką. Podobnie jak w przypadku wszystkich wentylatorów, przed rozpoczęciem leczenia dekxketoprofenem konieczne jest zbadanie poprzednich historii zapalenia przełyku, zapalenia błony śluzowej żołądka i/lub wrzodu trawiennego i zapewnienia całkowitego gojenia. Pacjenci z objawami żołądkowo -jelitowymi lub historią zaburzeń żołądkowo -jelitowych powinni być starannie nadzorowani pod kątem pojawienia się zaburzeń trawiennych, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego. Fani należy podawać ostrożność pacjentom z historią patologii przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), ponieważ ich warunki mogą być zaostrzone (patrz sekcja 4.8). Połączona terapia za pomocą środków ochronnych (np. Misoprostol lub inhibitory pompy protonowej) należy wziąć pod uwagę u tych pacjentów, a także u pacjentów, którzy jednocześnie przyjmują kwas acetylosalicylowy o niskim dżerze lub inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko przewodu pokarmowego (patrz poniżej i sekcja 4.5). Pacjenci z historią toksyczności przewodu pokarmowego, w szczególności w przypadku osób starszych, muszą zgłaszać każdy nietypowy objaw brzucha (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego) w szczególności na początkowych stadiach leczenia. Zaleca się ostrożność u pacjentów, którzy otrzymują jednoczesne leczenie, które mogą zwiększyć ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, antykoagulanty, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory uchwytu serotoniny lub środki antyagregacyjne, takie jak kwas acetylosalizylowy (patrz sekcja 4.5). Bezpieczeństwo nerek Do ostrożności u pacjentów z upośledzeniem nerek. U tych pacjentów stosowanie wentylatorów może powodować pogorszenie funkcji nerek, zatrzymanie płynów i obrzęku. U pacjentów w leczeniu moczopędnym lub u pacjentów, którzy mogą rozwinąć się hipowolemia, wymagana jest również ostrożność ze względu na zwiększone ryzyko nefrotoksyczności. Podczas leczenia należy zapewnić odpowiednie dopływ cieczy, aby zapobiec odwodnieniu związanemu z możliwym wzrostem toksyczności nerek. Podobnie jak wszyscy fani, lek może spowodować wzrost Navotemii i Kreatynemii. Jeśli chodzi o inne inhibitory syntezy prostaglandyn, może to być związane z działaniami niepożądanymi przeciwko nerkom, które mogą prowadzić do kłębuszkowego zapalenia nerek, śródmiąższowego zapalenia nerek, martwicy brodawczastej nerki, zespołu nerki i ostrej niewydolności nerek. Starsi pacjenci łatwiej mają zwykle zmniejszoną funkcję nerek (patrz sekcja 4.2). Bezpieczeństwo wątroby Do zachowania ostrożności u pacjentów z upośledzeniem czynności wątroby. Podobnie jak inni fani, lek może powodować łagodny przejściowy wzrost niektórych parametrów wątroby, a także znacznego wzrostu AST i ALT. Jeśli wystąpi znaczący wzrost tych parametrów, leczenie musi zostać przerwane. Starsi pacjenci łatwiej cierpieć z powodu zmniejszonej funkcji wątroby (patrz sekcja 4.2). Bezpieczeństwo sercowo -naczyniowe i mózgowe Od pacjentów z nadciśnieniem i/lub łagodną lub umiarkowaną niewydolnością serca są konieczne odpowiednie monitorowanie i odpowiednie instrukcje. Konieczna jest szczególna ostrożność u pacjentów z historią patologii serca, w szczególności u pacjentów z poprzednimi epizodami niewydolności serca. W rzeczywistości u tych pacjentów odnotowano zwiększone ryzyko wywołania niewydolności serca, ponieważ stwierdzono ich wraz z zatrzymaniem płynów i obrzęków w związku z leczeniem z fanami. Badania kliniczne i dane epidemiologiczne sugerują, że zastosowanie niektórych wentylatorów (szczególnie z wysokimi dawkami i długim leczeniem) może być związane ze niewielkim wzrostem ryzyka tętnicze zdarzeń zakrzepowych (np. Zawał mięśnia sercowego lub udar). Nie ma wystarczającej liczby danych, aby wykluczyć podobne ryzyko dla deksketoprofenu. W konsekwencji pacjenci z nieudanym nadciśnieniem, zastoinową niewydolnością serca, ustaloną chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i/lub choroby mózgowo -naczyniowej muszą być leczone dekxketoprofenem dopiero po starannej ocenie. Podobne rozważania należy przeprowadzić przed rozpoczęciem długiego leczenia u pacjentów z czynnikami ryzyka chorób sercowo -naczyniowych (np. Nadciśnienie, hiperlipidemia, cukrzyca, dym). Wszyscy nie selektywne wentylatory są w stanie hamować agregację płytek krwi i przedłużyć czas krwawienia poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn. Dlatego nie zaleca się zastosowania dekketoprofenu u pacjentów, którzy otrzymują inne leczenie, które zakłócają hemostazę, takie jak warfaryna lub inne cumarynki lub heparyny (patrz sekcja 4.5). Starsi pacjenci łatwiej mają zwykle zmniejszone funkcje sercowo -naczyniowe (patrz sekcja 4.2). Reakcje skóry Poważne reakcje skóry, niektóre śmiertelne, w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona i toksyczna nekroliza naskórka, odnotowano bardzo rzadko w związku z stosowaniem wentylatorów. Wydaje się, że pacjenci są bardziej narażeni na te reakcje na początku terapii, ponieważ pojawienie się reakcji występuje w większości przypadków w pierwszym miesiącu leczenia. Leczenie enantyum powinno zostać przerwane przy pierwszym pojawieniu się wysypki, zmian błony śluzowej lub innych oznak nadwrażliwości. Maskowanie objawów infekcji podstawowych Dekketoprofen może maskować objawy infekcji, które mogą opóźnić rozpoczęcie odpowiedniego leczenia, a tym samym pogorszyć wynik infekcji. Zostało to zaobserwowane w bakteryjnym zapaleniu płuc nabytych w społeczności oraz w bakteryjnych powikłaniach ospy wietrznej. Gdy ten lek jest podawany w celu złagodzenia bólu związanego z infekcją, zaleca się monitorowanie infekcji. W kontekstach innych niż pociechy pacjent musi skontaktować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub pogarszają. W wyjątkowych przypadkach ospa wietrzna może być związana z poważnymi zakaźnymi powikłaniami skóry i tkanek miękkich. Do tej pory roli fanów nie można wykluczyć w pogorszeniu tych infekcji, dlatego wskazane jest, aby uniknąć stosowania enantyum u pacjentów z ospą wietrzną. Więcej informacji U pacjentów wymagana jest szczególna ostrożność: - z wrodzonym zaburzeniem metabolizmu porfiryjskiego (na przykład przerywanej ostrej porfirii); - z odwodnieniem; - Natychmiast po większej operacji. Jeśli lekarz rozważa długoterminową terapię opartą na dexkettoprofenu, czynność wątroby i nerek oraz Bloodocromo (liczba krwi) muszą być regularnie kontrolowane. Ciężkie reakcje ostrej nadwrażliwości (na przykład szok anafilaktyczny) obserwowano bardzo rzadko. Leczenie powinno zostać przerwane w pierwszych oznakach ciężkiej nadwrażliwości po przyjęciu enantyum. Wszelkie niezbędne procedury medyczne muszą zostać uruchomione przez pracowników służby zdrowia na podstawie objawów. Pacjenci z astmą związane z przewlekłym nieżytowym zapaleniem nosa, przewlekłe zapalenie zatok i/lub polipostacje nosa mają większe ryzyko alergii i/lub wentylatorów kwasu acetylosalicylowego niż reszta populacji. Podawanie tego leku może powodować ataki astmy lub oskrzeli, w szczególności u pacjentów alergicznych na kwas acetylosalicylowy lub wentylatory (patrz sekcja 4.3). Enantyum należy podawać ostrożność u pacjentów cierpiących na zaburzenia hematopoetycznych, tocznia rumieniowatego układowego lub w obecności patologii tkanek łącznych. Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tablet, to znaczy zasadniczo „bez sodu”. Populacja pediatryczna Bezpieczeństwo użytkowania u dzieci i młodzieży nie zostało ustalone.

Interakcje

Interakcje enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych - które leki lub jedzenie mogą modyfikować Enantyum 25 mg Efekt 20 tabletek powlekanych?

Następujące interakcje są charakterystyczne dla niestreoidalnych leków przeciwzapalnych (NLPZ) w ogóle: Nie zalecane skojarzenia: - Inne fani (w tym selektywne inhibitory cyklosigenazy-2) i wysokie dawki salicylanów (≥ 3 g/dzień): współczesne podawanie różnych wentylatorów może zwiększyć ryzyko wrzodów i krwawienia z przewodu pokarmowego ze względu na synergiczny efekt. - antykoagulanty: NLPZ mogą wzmocnić działanie przeciwzakrzepów, takich jak warfaryna (patrz sekcja 4.4) ze względu na wysokie połączenie z białkami dexketoprofenu i hamowanie funkcji płytek krwi i uszkodzenie błony śluzowej żołądka żołądka żołądka. Jeśli nie można uniknąć powiązania, należy przeprowadzić uważne obserwacje kliniczne i monitorowanie parametrów laboratoryjnych. - Eparyna: Zwiększone ryzyko krwawienia (z powodu hamowania funkcji płytek krwi i uszkodzenia błony śluzowej żołądka zwiednika). Jeśli nie można uniknąć powiązania, należy przeprowadzić uważne obserwacje kliniczne i monitorowanie parametrów laboratoryjnych. - Kortykosteroidy: Zwiększone ryzyko owrzodzenia lub krwawienia żołądkowo -jelitowego (patrz sekcja 4.4). - lit (opisany z różnymi wentylatorami): wentylatory zwiększają poziom litu krwi, który może osiągnąć toksyczne wartości (zmniejszone wydalanie litu nerek). Ten parametr wymaga zatem starannego monitorowania podczas instytucji, dostosowania i przerwania leczenia dexketoprofenem. - Metotreksat, stosowany w dużych dawkach, takich jak 15 mg/tydzień lub więcej: rozszerzona toksyczność hematologiczna miotreksatu z powodu zmniejszenia jego klirensu nerkowego, spowodowanego przez leki przeciwzapalne w ogóle. - Idantoina i sulfonamidi: Toksyczne działanie tych substancji można wzmocnić. Skojarzenia, które wymagają ostrożności: - diuretyki, Ace-initi, antybiotyki aminoglikozydowe i antagoniści receptora angiotensyny II: dekketoprofen mogą zmniejszyć wpływ leków moczopędnych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. U niektórych pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek (np. Pacjentów odwodnionych lub pacjentów z osobami starszymi z obniżoną czynnością nerek) jednoczesne podawanie środków, które hamują cyklosigenazy i inhibitory ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub antybiotyków aminoglikozydowych. W przypadku połączonej recepty dekketoprofenu z moczopędnym, konieczne jest upewnienie się, że pacjent jest odpowiednio nawodniony i monitorował funkcję nerek na początku leczenia (patrz Specjalne ostrzeżenia i środki ostrzegawcze do użytku w sekcji 4.4). - Metotreksat, stosowany w dawkach niższych niż 15 mg/tydzień: rozszerzona toksyczność hematologiczna miotreksatu z powodu zmniejszenia jego klirensu nerek spowodowanego ogólnie lekami przeciwzapalnymi. Cotygodniowa liczba krwi w pierwszych tygodniach stowarzyszenia. Zwiększony nadzór, a także dla osób starszych, w przypadku nawet niewielkiej niewydolności nerek. - pentossifilina: zwiększone ryzyko krwawienia. Zwiększ monitorowanie kliniczne i częściej sprawdzaj czas krwawienia. - Zidovudyna: Ryzyko zwiększonej toksyczności, które należy zapłacić przez linię erytrocytów ze względu na działanie na retikulocyty, wraz z początkiem poważnej niedokrwistości tydzień po rozpoczęciu leczenia fanów. Sprawdź kompletne Bloodocromo i retikulocyty co jeden lub dwa tygodnie podczas leczenia wentylatorami. - sulfonluree: NLPZ mogą zwiększyć hipoglikemiczny wpływ sulfonliatee na przesunięcie z miejsc do wiązania białek plazmatycznych. Kombinacje, które należy wziąć pod uwagę: - Blockery beta: Leczenie NLPZ może zmniejszyć ich działanie przeciwnadciśnieniowe z powodu zahamowania syntezy prostaglandyn. - Cyklosporyny i takrolimus: NLPZ mogą wzmocnić nefrotoksyczność ze względu na działanie prostaglandyn nerki. Podczas terapii asocjacyjnej funkcja nerek musi być kontrolowana. - Trombolityka: Zwiększone ryzyko krwawienia. - Środki anty -agregujące i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): zwiększone ryzyko krwawienia żołądkowo -jelitowego (patrz sekcja 4.4). - Probenecid: może zwiększyć stężenie dexketoprofenu w osoczu; Ta interakcja może być spowodowana mechanizmem hamującym na poziomie wydzielania kanalików nerkowych i glukuronokonutów i wymaga dostosowania dawki deksketoprofenu. - Glikozydy kardioaktywne: wentylatory mogą zwiększyć stężenie glikozydów w osoczu. - mifepriston: Istnieje teoretyczne ryzyko, że inhibitory sprzęgła prostaglandyny mogą zmienić skuteczność mifepristonu. Ograniczone dowody sugerują, że jednoczesne podawanie fanów w tym samym dniu podawania prostaglandyn nie wpływa negatywnie na wpływ zwinięcia roztoczy lub prostaglandyn na dojrzewanie szyjki macicy lub skurczość macicy i nie zmniejsza klinicznej skuteczności medycznej przerwy w ciąży. - Antybiotyki chinoloniczne: Badania zwierzęcia wskazują, że wysokie dawki chinolonów w połączeniu z wentylatorami mogą zwiększyć ryzyko konwulsji. - Tenofowir: Jednoczesne stosowanie z NLPZ może zwiększyć nijacialną i kreatyninę, w konsekwencji należy monitorować funkcję nerek, aby zachować możliwy synergiczny wpływ na funkcję nerek. - Defrasirox: Współczesne stosowanie z NLPZ może zwiększyć ryzyko toksyczności przewodu pokarmowego. Podczas podawania defirasirox z tymi substancjami konieczne jest przeprowadzenie rygorystycznego monitorowania klinicznego. - PermetRexed: Współczesne stosowanie z NLPZ może zmniejszyć eliminację pemetrexed, dlatego konieczne jest zachowanie ostrożności w zakresie podawania wyższych dawek wentylatorów; U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny między 45 a 79 ml/min), należy unikać jednoczesnego podawania pemetrexed z wentylatorami przez 2 dni przed i 2 dni po podaniu pemetreksed.

Skutki uboczne

Podobnie jak wszystkie leki, enantyum 25 mg 20 powlekanych tabletek może powodować skutki uboczne - jakie są skutki uboczne enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych?

W poniższej tabeli, podzielone przez klasyfikację systemów i narządów i wymienione w kolejności frekwencji, zgłaszane są zdarzenia niepożądane, prawdopodobnie związane z dekketoprofenem, które miały miejsce w trakcie badań klinicznych i po marketingu tabletek enantyum:

Najczęstsze skutki uboczne są natury przewodu pokarmowego. Wrzody pityckie, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego mogą być objawiane, czasem śmiertelne, szczególnie u osób starszych (patrz sekcja 4.4). Po podaniu, nudności, wymioty, biegunka, wzdęcie, zaparcia, duszność, bóle brzucha, melena, hematemeza, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroby Crohna (patrz sekcja 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i zapobiegania do zastosowania). Nekroliza naskórka (bardzo rzadka). Zgłaszanie podejrzanych niepożądanych reakcji Raportowanie podejrzanych niepożądanych reakcji, które występują po zezwoleniu na lekarstwo, jest ważne, ponieważ umożliwia ciągłe monitorowanie stosunku korzyści/ryzyka leku. Pracownicy opieki zdrowotnej są zobowiązani do zgłoszenia wszelkich podejrzanych niepożądanych reakcji za pośrednictwem krajowego systemu raportowania pod adresem http://www.aiifa.gov.it/content/segnaazioni-rea- avversa.

Przedawkować

Overdosaggio enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych - Jakie są ryzyko enantyum 25 mg 20 tabletek pokrytych w przypadku przedawkowania?

Symptomatologia po przedawkowaniu nie jest znana. Podobne leki wywołały zaburzenia żołądkowo -jelitowe (wymioty, anoreksja, ból brzucha) i neurologiczne (senność, zawroty głowy, dezorientacja, ból głowy). W przypadku przypadkowego lub nadmiernego spożycia przyjmij odpowiednią terapię objawową w oparciu o warunki kliniczne pacjenta. W ciągu godziny konieczne jest administrowanie węglem aktywowanym, jeżeli dorosły lub dziecko zostało spożyte więcej niż 5 mg/kg. Dekketoprofen można wyeliminować przez dializę.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli ciąża jest w toku, jeśli podejrzana lub planuje ciążę lub jeśli karmisz piersią mlekiem matki, poproś lekarza o poradę przed przyjęciem enantyum 25 mg 20 tabletek powlekanych

Tabletki enantyum są przeciwwskazane podczas trzeciego ciąży ciąży i podczas karmienia piersią. (Patrz sekcja 4.3). Ciąża Hamowanie syntezy prostaglandyn może negatywnie wpłynąć na ciążę i/lub rozwój zarodka/płodu. Wyniki badań epidemiologicznych sugerują zwiększone ryzyko aborcji i wady rozwoju serca oraz gastroschisi po zastosowaniu inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnych stadiach ciąży. Bezwzględne ryzyko wad rozwojowych serca wzrasta o mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko wzrasta wraz z dawką i czasem trwania terapii. U zwierząt podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyny wykazało, że powoduje wzrost utraty przed i po systemie oraz śmiertelności zarodkowej. Ponadto zgłoszono wzrost częstości występowania różnych wad rozwojowych, w tym układu sercowo -naczyniowego u zwierząt, do których podawano inhibitory syntezy prostaglandyn w okresie organogenetycznym. Jednak badania przeprowadzone na zwierzęciu z dekketoprofenem nie wskazywały na toksyczność reprodukcyjną (patrz rozdział 5.3). Od 20^Do Tydzień ciąży, zastosowanie dekketoprofenu może powodować oligohydramnios pochodzące z zaburzeń czynności nerek płodu. Ten warunek można znaleźć wkrótce po rozpoczęciu leczenia i jest ogólnie odwracalny wraz z przerwą leczenia. Ponadto pojawiły się doniesienia o ograniczeniu przewodu tętniczego po leczeniu w drugim kwartale, z których większość została rozwiązana po przerwie leczenia. Dlatego podczas pierwszego i drugiego trymestru ciąży dekxketoprofen nie należy podawać, z wyjątkiem ściśle niezbędnych przypadków. Jeśli Dekketoprofen jest używany przez kobietę czekającą na poczęcie lub podczas pierwszego i drugiego trymestru ciąży, dawka i czas trwania leczenia muszą być utrzymywane tak niskie, jak to możliwe. Po ekspozycji na dekketoprofen przez kilka dni od 20^Do Należy wziąć pod uwagę tydzień ciąży, przedstawienie monitorowania oligoidramnios i zwężenie przewodu tętniczego. Leczenie dexkettoprofenem powinno zostać przerwane, jeśli występują oligohydramnios lub ograniczenie przewodu tętniczego. Datując trzeci trymestr ciąży, wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą narażać płód na: - toksyczność krążeniowo -oddechową (ograniczenie/przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienia płucnego), -patrz (patrz nerek powyżej); Matka i noworodek, pod koniec ciąży, na: - możliwe przedłużenie czasu krwawienia, działanie anty -agregujące, które może również wystąpić przy bardzo niskich dawkach, hamowaniu skurczów macicy, które obejmują opóźnienie lub wydłużenie porodu. Karmienie piersią Nie ustalono, czy dekketoprofen jest wydzielany w mleku matki. Enantyum jest przeciwwskazane podczas karmienia piersią (patrz sekcja 4.3). Płodność Podobnie jak w przypadku innych fanów, stosowanie enantyum może zmniejszyć płodność kobiet i nie jest zalecane u kobiet, które zamierzają się wyobrazić. Należy rozważyć zakłócenie leczenia dexketoprofenem u kobiet, które mają trudności w poczęciu lub podlegające badaniom dotyczącym niepłodności.

Przewodnik i korzystanie z maszyn

Załóż, że enantyum 25 mg 20 tabletek pokryte przed jazdę lub za pomocą maszyn - enantyum 25 mg 20 tabletek pokrytych jazdę i użyciem maszyn?

Tabletki enantyum mogą powodować skutki uboczne, takie jak zawroty głowy, zaburzenia wizualne lub senność. W takich przypadkach może być naruszona zdolność do reagowania, napędu pojazdów silnikowych lub korzystania z maszyn.