Buscofen 12 miękkich kapsułek 200 mg

Buscofen 12 miękkich kapsułek to lek oparty ibuprofen (200 mg na kapsułkę), aktywny składnik należący do kategorii niesteroidalnych anty -infazcyjnych (NLPZ), wskazanych do leczenia Bóle różnych pochodzenia. Jest to szczególnie skuteczne w łagodzeniu bólu związanego z takimi warunkami Ból menstruacyjny, Heachache, ból zęba, Neuralgiei ból Osteotykularny I mięsień. Dzięki jego sformułowaniu w Miękkie kapsułki, jest szybko wchłaniany przez ciało, oferując szybszą ulgę w porównaniu z innymi solidnymi preparatami.

Miękkie kapsułki Buscofen 12 jest wskazane do objawowego leczenia łagodnego lub umiarkowanego bólu intensywności, w tym:

• Ból menstruacyjny (Disnorrhea);

• Heachache;

• Ból zęba;

• Neuralgie;

• Ból mięśni i stawów (takie jak ból pleców, ból pleców i Arthralgie);

• Ból reumatyczny i zapalne pochodzenia mięśniowo -szkieletowego.

Aktywne składniki

Aktywne zasady zawarte w Buscofen 12 Mała kapsułka 200 mg - Jaki jest aktywny składnik kapsułek zjeżdżalni Buscofen 12 200 mg?

Tabletki powlekane, 1 tablet zawiera: ibuprofen 200 mg. Sprężynowe kapsułki żelatyny: 1 miękka kapsułka zawiera: ibuprofen 200 mg. Pełna lista substancji zaróbek patrz paragraf 6.1.

Substancje substancji desyste

Kompozycja kapsułek ślizgowych Buscofen 12 200 mg - Co zawiera miękkie kapsułki Buscofen 12?

Tabletki powlekane - 20 tabletek Pęcherzy: skrobia kukurydziana, karboksymethelemid sodu, stearynian magnezu, hydroksypropilmetilcellulosa, poletilenglic 6000, talk, dwutlenek tytanu, anci -rheum. Kapsułki gniazda - 12 lub 24 kapsułki pęcherze: makrogol 600, wodorotlenek potasu, oczyszczona woda, galaretka, częściowo odwodniony ciekł sorbitol.

Wskazania

Buscofen Wskazania terapeutyczne 12 małych małych 200 mg - Dlaczego Buscofen używa 12 miękkich kapsułek 200 mg? Czym jest zastosowanie?

Ból o różnych pochodzeniach i naturze (ból menstruacyjny, ból głowy, zęby, nerwowo, osteotyki i ból mięśni).

Przeciwwskazania do wtórnych efektów

Przeciwwskazania Buscofen 12 miękkich kapsułek 200 mg - Kiedy należy użyć Buscofen 12 miękkich kapsułek 200 mg?

Nadwrażliwość na składnik aktywny lub którykolwiek z substancji zaróbek. Osoby z nadwrażliwością na kwasowo -acetylosalicylowe lub inne środki przeciwbólowe, antypiretyka, niestreoidalne przeciwzapalne (NLPZ), w szczególności, gdy nadwrażliwość jest związana z polipostacjami nosa, naczyniowej i/lub astmy. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek (filtracja kłębuszkowa mniejsza niż 30 ml/min). Niepowodzenie serca Severa (IV klasa NYHA). Badani cierpiący na hematyczne dyscrazje o nieznanym pochodzeniu, porfirii, nadciśnienia, z powodu ciężkiej niekontrolowanej niewydolności wieńcowej. Ciężki wrzód peptyczny lub w fazie aktywnej. Historia krwotoku przewodu pokarmowego lub perforacji związanej z wcześniejszymi aktywnymi zabiegami lub historią krwotoku/nawracającego wrzodu peptycznego (dwa lub bardziej wyraźne epizody wykazanych owrzodzeń lub krwawienia). Osobnicy ze stanami klinicznymi, które określają wzrost tendencji do krwawienia. W połączeniu z interwencjami chirurgicznymi (w tym operacjami dentystycznymi). Osoby, które poniosły znaczne straty cieczy (w przypadku wymiotów, biegunki lub złego spożycia cieczy). W trzecim trymestrze ciąży (patrz par.4.6). Dzieci poniżej 12 roku życia.

Dawkowanie

Ilość i metoda traktowania Buscofen 12 miękkich kapsułek 200 mg - Jak wybrać Buscofen 12 miękkich kapsułek 200 mg?

Nie podawaj dzieci w wieku poniżej 12 lat. Nieprawidłowe efekty można zminimalizować przy zastosowaniu minimalnej skutecznej dawki przez najkrótszy możliwy czas leczenia niezbędny do kontrolowania objawów (patrz par. 4.4). Powlekane tabletki. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 1-2 tabletki, dwa - trzy razy dziennie, najlepiej na pełnym żołądku. Jednak nie przekraczają dawki 1200 mg (6 tabletek) dziennie. Nie przekraczaj zalecanych dawek. Jeżeli stosowanie leku jest niezbędne przez ponad 3 dni u nastolatków lub w przypadku pogorszenia symptomatologii, należy skonsultować się z lekarzem. Starsi: Starsi pacjenci muszą przestrzegać wskazanych minimalnych dawek. Pacjenci z niewydolnością nerek: W obecności niewydolności nerek eliminacja można zmniejszyć, a w konsekwencji dawka jest odpowiednia. Miękkie kapsułki. Dorośli i młodzież w ciągu 12 lat: 1-2 miękkie kapsułki, dwa - trzy razy dziennie, najlepiej na pełnym żołądku. Jednak nie przekraczają dawki 1200 mg (6 miękkich kapsułek) dziennie. Nie przekraczaj zalecanych dawek. Jeżeli stosowanie leku jest niezbędne przez ponad 3 dni u nastolatków lub w przypadku pogorszenia symptomatologii, należy skonsultować się z lekarzem. Starsi: Starsi pacjenci muszą przestrzegać wskazanych minimalnych dawek. Pacjenci z niewydolnością nerek: W obecności niewydolności nerek eliminacja można zmniejszyć, a w konsekwencji dawka jest odpowiednia. Buscofen nie powinien być używany przez dłuższy niż 7 dni. Jeśli potrzebne są wyższe dawki lub jeśli wymagane jest dłuższe leczenie, musisz skontaktować się z lekarzem. Pokryte tabletki i miękkie kapsułki muszą być połknięte bez żucia, najlepiej odrobiną wody. Zaleca się spożycie podczas posiłków lub po, szczególnie dla osób z zaburzeniami żołądka.

OCHRONA

Buscofen Conservation 12 Miękkie kapsułki 200 mg - Jak zatrzymać Buscofen 12 Miękkie kapsułki 200 mg?

Tabletki powlekane - 20 tabletek Blisters: Zachowaj w temperaturze pokojowej. Kapsułki gniazda - 12 lub 24 kapsułki pęcherze: brak warunków ochrony.

Ostrzeżenia

Ostrzeżenia Buscofen 12 Kapsułki przesuwne 200 mg - W Buscofen 12 ślizgowych kapsułek 200 mg Należy wiedzieć, że:

Zastosowanie Buscofen w połączeniu z innymi wentylatorami, w tym selektywnymi inhibitorami cyklossigenasis-2 (COX-2), należy unikać ze względu na wzrost ryzyka owrzodzenia lub krwawienia (patrz pkt 4.5). Skutki uboczne można zminimalizować przy zastosowaniu niższej skutecznej dawki do krótszego leczenia, który jest potrzebny do kontrolowania objawów (patrz akapity poniżej na ryzyku przewodu pokarmowego i sercowo -naczyniowego). Populacja pediatryczna: u odwodnionych nastolatków istnieje ryzyko zmiany funkcji nerek. Starsi: Pacjenci starsi mają wzrost częstotliwości niepożądanych reakcji na wentylatory, zwłaszcza perforacje krwawienia i przewodu pokarmowego, które mogą być śmiertelne (patrz sekcja 4.2). Krwawienie żołądkowo -jelitowe, owrzodzenie i perforacja: Podczas leczenia ze wszystkimi wentylatorami, w dowolnym momencie, z objawami uwagi lub bez niej lub poprzedniej historii poważnych zdarzeń żołądkowo -jelitowych, krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie i perforacja, które mogą być śmiertelne. U osób starszych i u pacjentów z historią wrzodów, zwłaszcza jeśli jest skomplikowane przez krwawienie lub perforację (patrz sekcja 4.3), ryzyko krwawienia żołądkowo -jelitowego, owrzodzenia lub perforacji jest wyższe przy zwiększonych dawkach wentylatorów. Ci pacjenci powinni rozpocząć leczenie z najniższą dostępną dawką. W przypadku tych pacjentów, a także dla pacjentów przyjmujących niskie dawki kwasu acetylosalicylowego lub innych leków, które mogą zwiększyć ryzyko zdarzeń żołądkowo -jelitowych, należy wziąć pod uwagę jednoczesne stosowanie środków ochronnych (mizoprostol lub pompa protonowa) (patrz poniżej i akapit 4.5). Pacjenci z toksycznością przewodu pokarmowego, w szczególności osób starszych, muszą zgłaszać każdy niezwykły objaw żołądkowo -jelitowy (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), w szczególności na początkowych stadiach leczenia. Uwaga powinna być pożyczona przez pacjentów, którzy jednocześnie przyjmują leki, które mogą zwiększyć ryzyko owrzodzenia lub krwotoku, jako doustne kortykosteroidy, antykoagulanty, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory uchwytu serotoniny (SSRI) lub środki anty -antysgregacyjne płytki płytkowe. Gdy u pacjentów biorących się w krwotok lub owrzodzenie przewodu pokarmowego, leczenie należy zawiesić. Fani należy podawać ostrożność u pacjentów z chorobą przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), ponieważ warunki te mogą być zaostrzone (patrz sekcja 4.8). Używanie ostrożności u pacjentów z wadami krzepnięcia. Efekty sercowo -naczyniowe i mózgowe: odpowiednie monitorowanie i odpowiednie instrukcje są niezbędne u pacjentów z dodatnią anamnezą dla nadciśnienia i/lub zastoinowej niewydolności sercowej od łagodnego do umiarkowanego, ponieważ w związku z leczeniem z wentylatorami stwierdzono retencję i obrzęk płynu. Badania kliniczne sugerują, że zastosowanie ibuprofenu, szczególnie przy dużych dawkach (2400 mg/dzień), może być związane ze niewielkim wzrostem ryzyka tętniczego zdarzeń zakrzepowych (np. Zawał mięśnia sercowego lub udar). Ogólnie rzecz biorąc, badania epidemiologiczne nie sugerują, że niskie dawki ibuprofenu (np. <= 1200 mg/dzień) są związane ze zwiększonym ryzykiem zdarzeń zakrzepowych. Pacjenci z niezmienionym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (klasa II-III NYHA), ustalona choroba niedokrwienna serca, choroby tętnic obwodowych i/lub choroby naczyniowo-mózgowe muszą być leczone ibuprofenem dopiero po starannym rozważeniu i wysokim dawkom należy unikać (2400 mg dziennie). Należy również zachować dokładne rozważenie przed rozpoczęciem długoterminowego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka zdarzeń sercowo -naczyniowych (np. Nadciśnienie, hiperlipidemia, cukrzyca, nawyk dymu papieros), zwłaszcza jeśli potrzebne są duże dawki (2400 mg/dzień) ibuprofenu. Ciężkie reakcje skóry: poważne reakcje skóry, z których niektóre są śmiertelne, w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevena-Johnsona i toksyczna nekroliza naskórka bardzo rzadko zgłaszano, w związku z stosowaniem wentylatorów (patrz sekcja 4.8). We wczesnych stadiach terapii pacjenci wydają się być narażeni na wyższe ryzyko; Początek reakcji występuje w większości przypadków w pierwszym miesiącu leczenia. Zgłoszono ogólną ostrą kroplę egzantatyczną (PEAG) w odniesieniu do leków zawierających ibuprofen. Leczenie Buscofen powinno zostać przerwane przy pierwszym pojawieniu się wysypki skórnej, uszkodzeń błony śluzowej lub innych oznak nadwrażliwości. Masowanie objawów zakażeń leżących u podstaw: Buscofen może maskować objawy infekcji, które mogą opóźnić rozpoczęcie odpowiedniego leczenia, a tym samym pogorszyć wynik infekcji. Zostało to zaobserwowane w bakteryjnym zapaleniu płuc nabytych w społeczności oraz w bakteryjnych powikłaniach ospy wietrznej. Po podaniu Buscofen w celu złagodzenia gorączki lub bólu związanego z infekcją zaleca się monitorowanie infekcji. W kontekstach innych niż pociechy pacjent musi skontaktować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub pogarszają. Efekty nerek: Kiedy zaczynasz leczenie ibuprofenem, należy zachować ostrożność pacjentom ze znacznym odwodnieniem.

Interakcje

Interakcje Buscofen 12 ślizgowych kapsułek 200 mg - które leki lub jedzenie mogą modyfikować efekt Buscofen 12 miękkich kapsułek 200 mg? '

Ibuprofen (podobnie jak inni fani) należy stosować ostrożnie w związku z: kortykosteroidami: zwiększone ryzyko owrzodzenia lub krwawienia żołądkowo -jelitowego (patrz pkt 4.4); Antykoagulanty: NLPZ mogą zwiększyć działanie antykoagulantów, takich jak warfaryna (patrz sekcja 4.4). Należy monitorować pacjentów w leczeniu kumarynami; Kwas acetylosalicylowy i inne wentylatory: Substancje te mogą zwiększyć ryzyko niepożądanych reakcji przeciwko przewodowi przewodnienko -jelitowe (patrz sekcja 4.4). Jednoczesne podawanie ibuprofenu i kwasu acetylosalicylowego na ogół nie jest zalecane ze względu na potencjalny wzrost skutków ubocznych. Dane eksperymentalne sugerują, że ibuprofen może konkurencyjnie hamować kwas acetylosalicylowy przy niskich dawkach agregacji płytek krwi, gdy dwa leki są podawane jednocześnie. Chociaż istnieją niepewności dotyczące ekstrapolacji tych danych do sytuacji klinicznej, możliwość, że regularny termin ibuprofen można zmniejszyć w celu zmniejszenia kardioprotekcyjnej kwasu acetylosalicylowego w niskich dawkach. Żaden istotny efekt kliniczny nie jest uważany za prawdopodobny po sporadycznym stosowaniu ibuprofenu (patrz sekcja 5.1). Jednak należy nie kojarzyć ibuprofenu z aspiryną lub innymi fanami; Środki anty -agregujące i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): zwiększone ryzyko krwawienia żołądkowo -jelitowego (patrz par. 4.4); Leki moczopędne, inhibitory ACE i antagonistów angiotensyny II: fani mogą zmniejszyć leki moczopędne i inne leki przeciwnadciśnieniowe. Leki moczopędne mogą również zwiększyć ryzyko nefrotoksyczności związanej z fanami. U niektórych pacjentów z pogorszeniem funkcji nerek (na przykład pacjentów z odwodnioną lub starszymi) współdziałanie inhibitora ACE lub antagonistę antyangiotensyny II i środkami hamującymi układ cyklu-oksygenazy, może prowadzić do dalszego pogorszenia funkcji nerek, które obejmują możliwą niewydolność nerki, ogólnie realizacyjną. Te interakcje należy wziąć pod uwagę u pacjentów biorących się w Buscofen w połączeniu z inhibitorami ACE lub antagonistami angiotensyny II.Quindi, tę kombinację należy podać ostrożność, szczególnie u pacjentów z starszymi. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnione i monitorowanie czynności nerek po rozpoczęciu jednoczesnego terapii i, odtąd okresowo; Lit: współczesne podawanie litu i wentylatory powodują wzrost poziomu litu we krwi w celu zmniejszenia eliminacji, z możliwością osiągnięcia toksycznego progu. To, co jest konieczne, monitoruj Lithiesia w celu dostosowania dawki litu podczas współczesnego leczenia ibuprofenem; Metotreksat: NLPZ mogą hamować rurowe wydzielanie metotreksatu i zmniejszyć klirens w konsekwencji wzrostu ryzyka toksyczności; Aminoglikozydy: NLPZ mogą zmniejszyć wydalanie aminoglikozydów; Glikozydy serca: wentylatory mogą zaostrzyć niewydolność serca, zmniejszyć szybkość filtracji kłębuszkowej i zwiększyć poziom glikozydów serca w osoczu; Fenitoine: Fani mogą obejmować wzrost stężenia fenytoiny w osoczu; Kolestiramina: Jednoczesne podawanie ibuprofenu i cholestiraminy może zmniejszyć wchłanianie hybuprofenu na poziomie przewodu pokarmowego. Jednak znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest znane; Cyklosporyny: Zwiększ ryzyko nefrotoksyczności z fanami; Inhibitory COX-2 i inne wentylatory: Jednoczesne stosowanie z innymi NLPZ, w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2, należy unikać potencjalnego efektu addytywnego (patrz par. 4.4); Ekstrakty roślinne: Ginkgo Biloba może zwiększyć ryzyko krwawienia w związku z fanami; Mifepriston: Ze względu na antyprostaglandyczne właściwości wentylatorów, zmniejszenie skuteczności leku może teoretycznie określić. Ograniczone dowody sugerują, że współdziałanie fanów w dniu podawania prostaglandyn nie wpływa negatywnie na wpływ właściciela roztocza lub prostaglandyny na dojrzewanie szyjki macicy lub kurczliwość macicy i nie zmniejsza skuteczności klinicznej medycyny w przełomie ciąży; Antybiotyki chinoloniczne: dane zwierząt wskazują, że wentylatory mogą zwiększyć ryzyko konwulsji związanych z antybiotykami wstrząsowymi. Pacjenci przyjmujący fanów i chinolony mogą mieć zwiększone ryzyko rozwoju konwulsji; Solfaniluree: wentylatory mogą zwiększyć sulfany. U pacjentów w leczeniu sulfanilutute, którzy zakładali ibuprofen, zgłoszono rzadkie przypadki hipoglikemii; Tacrolimus: możliwy wzrost ryzyka nefrotoksyczności, gdy wentylatory podawane są z takrolimusem; Zidovudyna: Zwiększone ryzyko toksyczności krwi w przypadku administracji z fanami. Istnieją dowody na wzrost ryzyka emartrozy i krwiaka u pacjentów z hemofiliakiem z współczesnym leczeniem HIV z zidowidyną i innymi fanami; Ritonawir: możliwy jest wzrost koncentracji fanów; Probenecid: spowalnia wydalanie wentylatorów z możliwym wzrostem stężeń w osoczu; Sulfinpirazon: Może opóźnić wydalanie ibuprofenu; Inhibitory CYP2C9: Jednoczesne podawanie inhibitorów ibuprofenu i CYP2C9 może zwiększyć ekspozycję na hybuprofen (substrat CYP2C9). W badaniu z worykonazolem i flukonazolem (inhibitory CYP2C9) zaobserwowano zwiększoną ekspozycję na Ibuprofen S (+) z około 80% do 100%. Zmniejszenie dawki ibuprofenu należy wziąć pod uwagę przy jednoczesnym podaniu silnych inhibitorów CYP2C9, zwłaszcza gdy duże dawki ibuprofenu podawane są z worikonazolu i flukonazolu. 

Skutki uboczne

Podobnie jak wszystkie leki, miękkie kapsułki Buscofen 200 mg mogą powodować skutki uboczne - jakie są skutki uboczne miękkich kapsułek Buscofen 12 200 mg?

Działania niepożądane zaobserwowane w przypadku ibuprofenu są ogólnie powszechne dla innych środków przeciwbólowych, antypieretycznych, niestaroidowych przeciwzapalnych. Patologie żołądkowo -jelitowe: najczęściej obserwowane zdarzenia niepożądane mają charakter żołądkowo -jelitowy. Wrzody trawienne, perforacja lub krwotok przewodu pokarmowego, czasem śmiertelny, w szczególności u osób starszych (patrz par. 4.4). Rzadko obserwowano perforację żołądkowo -jelitową przy użyciu ibuprofenu. Po podaniu Buscofena zgłoszono je: nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, zaparcia, duszność, ból nadbrzusza, pirozioza żołądka, ból brzucha, melena, hematemeza, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia kolumnowego i choroby ratarowca (patrz par. 4.4). Zapalenie błony śluzowej żołądka obserwowano rzadziej. Zapalenie trzustki obserwowano również bardzo rzadko. Zaburzenia układu odpornościowego: Reakcje nadwrażliwości odnotowano po leczeniu NLPZ. Mogą one składać się z a) niespecyficznej reakcji alergicznej i anafilaksji, b) reakcji przeciwko dróg oddechowych, w tym astmy, nawet poważnych, rozdzielczości oskrzelowej lub duszności lub c) ponoszonych przez skórę, w tym różnego rodzaju, swędzenia, ucycharii, fioletowego, zruchodu i obrzęku angioedłowego i, bardziej rzadko, eksfolitatywnego i bollozowego dermatów (w tym stabilnych, synozmicznych - Johnson. Naskórka toksyczna nekroliza i wieloaspektowy rumień). Zgłoszono patologie serca i naczyniowe: w związku z leczeniem NLPZ, obrzękiem i zmęczeniem, nadciśnieniem i niewydolnością serca. Badania kliniczne sugerują, że zastosowanie ibuprofenu, szczególnie przy dużych dawkach (2400 mg/dzień), może być związane ze niewielkim wzrostem ryzyka tętniczego zdarzeń zakrzepowych (np. Zawał mięśnia sercowego lub udar) (patrz par. 4.4). Inne zdarzenia niepożądane zgłaszane z mniejszą częstotliwością i dla których przyczynowość niekoniecznie została ustalona: patologie układu emolinfopoetyczny: leukopenia, trombocytopenia, neutropenii, agranulocytozy, niedokrwistości applastycznej i niedokrwistości hemolitycznej. Zaburzenia psychiczne: bezsenność, lęk, depresja, stan zamieszania, halucynacje. Patologie układu nerwowego: ból głowy, parestezja, zawroty głowy, senność, optyczne zapalenie nerwu. Zakażenia i infestacje: zapalenie nosa i aseptyczne zapalenie opon mózgowych (szczególnie u pacjentów z wcześniej istniejącymi zaburzeniami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń rumieniowate i łącze mieszane) z objawami sztywności nukalnej, bólem głowy, nudności, wymiotami, gorączką lub dezorientacją (patrz par. 4.4). Patologie oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia: oskrzel, duszność, bezdech. Patologie sowy: rzadkie przypadki zmiany oka z wynikającymi z tego zaburzeń wzrokowych, toksyczna neuropatia optyczna. Patologie labiryntu i labiryntu: zagrożone słuch, szum w uszach, zawroty głowy. Patologie wątroby: zmieniona funkcja wątroby, niewydolność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka. Patologie skóry tkanki podskórnej: reakcje bullowe obejmowały zespół Stevens-Johnsona i toksyczną toksyczną nekrolizę toksyczną (bardzo rzadką), reakcje fotouczułości i reakcję leku z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (zespół stroju) (częstotliwość nie znana), uogólniona exantematyczna chareta (PEAG) (nie spotykają się z eozynofilią). Patologie nerek i moczu: uszkodzenie czynności nerek i toksycznej nefropatii w różnych postaciach, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczyniczy i niewydolność nerek. Patologie i warunki systemowe dotyczące siedziby administracji: złe samopoczucie, zmęczenie. Zgłaszanie podejrzanych działań niepożądanych. Raportowanie podejrzanych niepożądanych reakcji, które występują po zezwoleniu na lekarstwo, jest ważne, ponieważ umożliwia ciągłe monitorowanie stosunku korzyści/ryzyka leku. Pracownicy służby zdrowia są zobowiązani do zgłoszenia wszelkich podejrzanych niepożądanych reakcji za pośrednictwem krajowego systemu sprawozdawczego na stronie https://www.aiifa.gov.it/content/segnaazioni-reazazioni-vversce.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli ciąża jest w toku, jeśli podejrzewasz lub planujesz ciążę, lub jeśli karmisz piersią mlekiem matki, poproś lekarza o radę przed wzięciem miękkich kapsułek Buscofen 12

Ciąża: hamowanie syntezy prostaglandyn może negatywnie wpływać na ciążę i/lub rozwój zarodków/płodu. Dane uzyskane z badań epidemiologicznych sugerują wzrost ryzyka Diaborte, wad rozwoju serca i gastroschis po zastosowaniu inhibitora syntezy prostaglandyn w pierwszym okresie ciąży. Bezwzględne ryzyko wad rozwojowych serca wzrasta z mniej niż 1%, do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko wzrasta wraz z dawką i czasem trwania terapii. U zwierząt podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyny wykazało, że powoduje wzrost utraty umieralności przed i po systemie oraz śmiertelności zarodkowej. Ponadto zgłoszono wzrost częstości występowania różnych wad rozwojowych, w tym układu sercowo -naczyniowego u zwierząt, do których podawano inhibitory syntezy prostaglandyn w okresie organogenetycznym. Podczas pierwszego i drugiego trymestru ciąży ibuprofenu nie należy podawać, z wyjątkiem ściśle niezbędnych przypadków. Jeśli używane przez kobiety w procesie poczęcia lub podczas pierwszego i drugiego kwartału ciąży, dawka i czas trwania leczenia muszą być najniższe i tak krótkie, jak to możliwe. W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyny mogą narażać Ilfeto na: toksyczność krążeniowo -oddechową (z przedwczesnym zamknięciem nadciśnienia doktorskiego i płucnego); Dysfunkcja nerek, która może postępować w niewydolności nerek z oligo-hydroamnios; Matka i noworodek pod koniec ciąży, do: możliwego przedłużenia czasu krwawienia i działania anty -agregacyjnego, które mogą również występować bardzo niskie dawki; Hamowanie powstałych skurczów macicy w opóźnionej lub porlantującej porodzie. W związku z tym ibuprofen jest przeciwwskazany podczas trzeciego trymestru ciąży. Karmienie piersią: W kilku dostępnych dziś badaniach fani mogą znaleźć się w mleku matki w bardzo niskich stężeniach. Jeśli to możliwe, należy unikać fanów podczas karmienia piersią. Płodność: stosowanie ibuprofenu może zagrozić płodności kobiet i nie jest zalecane u kobiet czekających na koncepcję. U kobiet, które mają trudności z poczęciem lub które są przedmiotem badań w sprawie płodności, należy rozważyć przerwanie leczenia ibuprofenem.